سفتریاکسون 1 گرم


برای بزرگنمای تصاویر روی آن کلیک کنید


نام دارو:

سفتریاکسون سدیم

دسته ی دارویی:

آنتی بیوتیک سفالوسپورینی نسل سوم

موارد مصرف:

عفونت های احشا شکمی اوتیت مدیای حاد عفونت های رحمی مننژیت

مکانیسم اثر:

سفتریاکسون از طریق مهار سنتز دیواره ی سلولی باکتری ها باعث ناپایداری باکتری شده و اثر باکتری سیدی دارد.

فارماکوکینتیک:

این دارو در کبد متابولیزه می شود و از ادرار و مدفوع دفع می گردد.

مقدار و نحوه ی مصرف صحیح:

مقدار دارو برای هر بیمار را پزشک معین می کند.

در افراد مبتلا به نارسایی شدید کلیه ها و بیماران تحت دیالیز، غلظت خونی دارو بایستی کنترل شود.

بزرگسالان:

دوز سفتریاکسون در بزرگسالان، 1 تا 2 گرم هر 24 ساعت به صورت تک دوزی یا در دو دوز منقسم و مساوی یعنی 500 میلی گرم یا 1 گرم هر 12 ساعت می باشد.

حداکثر دوز روزانه سفتریاکسون در بزرگسالان، 4 گرم است.

کودکان:

دوز سفتریاکسون در کودکان از راه وریدی 25 تا 5/37 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن هر 12 ساعت می باشد. درکودکان مبتلا به مننژیت، 50 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن در کودکان مبتلا به عفونت های پوست و بافت نرم 50 تا 70 میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن در هر روز به صورت تک دوزی می تواند افزایش یابد.

حداکثر دوز روزانه سفتریاکسون در کودکان مبتلا به مننژیت 4 گرم و برای بقیه عفونت ها 2 گرم می باشد.

ترزیق عضلانی:

محتویات ویال های 250 میلی گرمی را در 1 میلی لیتر، 500 میلی گرمی را در 2 میلی لیتر و 1 گرمی را در 5/3 میلی لیتر آب سترون قابل تزریق، یا محلول 9/0 درصد سدیم کلراید یا دکستروز 5 % حل نموده و به طور عمیق تزریق نمائید.

انفوزیون وریدی:

محتویات ویال های 250 میلی گرمی را در 5/2 میلی لیتر،500 میلی گرمی را در 5 میلی لیتر و 1 گرمی را در 10 میلی لیتر آب استریل ترزیقی حل نموده و محلول های بدست آمده را مجددا با 50 تا 100 میلی لیتر از یک مایع انفوزیون مناسب نظیر آب سترون قابل تزریق، محلول 9/0 درصد سدیم کلراید یا دکستروز 5 % رقیق نموده و مطابق با دوز تجویز شده طی مدت بیش از 30 دقیقه انفوزیون نمائید. از انفوزیون محلول های آماده با لیدوکائین هیدروکلراید خودداری نمائید.

موارد منع مصرف:

قبل از شروع درمان، بایستی از سابقه بیمار و حساسیت احتمالی وی نسبت به سفالوسپورین ها و پنی سیلین ها اطلاع حاصل نمود. افراد آلرژیک به پنی سیلین، مشتقات پنی سیلین یا پنی سیلامین ممکن است به سفتریاکسون نیز حساس باشند. موارد حساسیت شدید و حتی واکنش های آنافیلاکتیک در افراد حساس به پنی سیلین بعد از تجویز سفتریاکسون گزارش گردیده است.

مصرف سفتریاکسون همزمان و تا 48 ساعت پس از آخرین دوز آن با محلول های کلسیم و فرآورده های حاوی کلسیم (از جمله سرم های رینگر، رینگرلاکتات و...) ممنوع می باشد.

در صورت بروز واکنش های آلرژیک، ترزیق دارو را متوقف نموده و با پزشک معالج مشورت نمائید.

در صورت بروز اسهال شدید، از مصرف داروهای ضداسهال خودداری نموده و با پزشک معالج مشورت نمایید. در صورت بروز اسهال خفیف و تداوم آن با پزشک معالج یا دکتر داروساز مشورت نمائید.

هشدار:

در افراد دیابتیک، تجویز سفالوسپورین ها من جمله سفتریاکسون می تواند سبب واکنش کاذب مثبت نسبت به آزمون گلوکز ادرار با سولفات مس گردیده و یا مقدار قند ادرار را به طور کاذب بیشتر از مقدار واقعی نشان دهد.قبل از هر گونه تغییر در رژیم غذایی و دوز دارو با پزشک معالج مشورت نمائید.

فواصل زمانی ترزیق را که توسط پزشک معین شده است دقیقاً مراعات نموده و دوره درمان را کامل کنید.

در صورت نیاز به ترزیق همزمان عضلانی سفتریاکسون با آمینوگلیکوزیدها نظیر جنتامایسین، این داروها بایستی در دو نقطه جداگانه ترزیق شوند.

از مخلوط کردن سفتریاکسون و آمینوگلیکوزیدها به منظور ترزیق وریدی خودداری شود.

تداخلات دارویی:

مصرف هم زمان این دارو با کلسیم استات، کلسیم کربنات، کلسیم کلراید، کلسیم سیترات، کلسیم گلوکونات، ارگاتروبان، هپارین، انوکساپارین و وارفارین ممنوع می باشد.

مصرف در بارداری و شیردهی:

در صورت بارداری و شیردهی با پزشک معالج مشورت گردد.

شرایط نگهداری:

در دمای زیر 25 درجه سانتی گراد و دور از نور و درون جعبه نگهداری نمائید.

محلول آماده برای ترزیق، زلال و زرد کم رنگ می باشد.

شکل دارویی:

ویال سفتریاکسون 250 میلی گرم، 500 میلی گرم و یا 1 گرم می باشد.